วุกูฟ คือการชุมนุมใหญ่ที่ทุ่งอะรอฟะห์ เข้าเวลาตั้งแต่ตะวันคล้อยของวันที่ 9 ซุ้ลฮิจญะห์ จนถึงแสงอรุณขึ้นของวันที่ 10 ซุ้ลฮิจญะห์
การวุกูฟ ดุอาอ์ที่ควรอ่านขณะวุกูฟที่อะรอฟะห์
วุกูฟ คือการชุมนุมใหญ่ที่ทุ่งอะรอฟะห์ เข้าเวลาตั้งแต่ตะวันคล้อยของวันที่ 9 ซุ้ลฮิจญะห์ จนถึงแสงอรุณขึ้นของวันที่ 10 ซุ้ลฮิจญะห์
วุกูฟ หนึ่งในรุก่นหรือองค์ประกอบสำคัญของฮัจย์
รุ่นก่นฮัจย์มี 6 ประการ
1. เอี๊ยะห์รอม คือเหนีตตั้งทำฮัจย์ ในสถานที่ที่กำหนดไว้
2. วุกูฟ คือการชุมนุมใหญ่ที่ทุ่งอะรอฟะห์ เข้าเวลาตั้งแต่ตะวันคล้อยของวันที่ 9 ซุ้ลฮิจญะห์ จนถึงแสงอรุณขึ้นของวันที่ 10 ซุ้ลฮิจญะห์
3. ตอวาฟ คือการเวียนรอบบัยตุ้ลลอฮฺ 7 รอบ
4. เดินสะแอระหว่างภูเขาซอฟาและมัรวะห์ 7 เที่ยว
5. ตัดหรือโกนผมศีรษะ
6. เรียบเรียงตามลำดับ
กำหนดการวุกูฟที่อะรอฟะห์ เริ่มตั้งแต่ดวงอาทิตย์คล้อย เมื่อเดินทางไปถึงอะรอฟะห์ มีซุนนะห์ให้ไปมัสญิดนะมีเราะฮฺ หากไม่สามารถไปได้ให้เข้าไปยังทุ่งอะรอฟะห์
ท่านร่อซูล กล่าวว่า:
“ดุอาอฺที่ดีที่สุดคือ ดุอาอฺในวันอะรอฟะห์ และสิ่งที่ดีที่สุด คือ สิ่งที่ฉันและบรรดานบีก่อนหน้าฉัน ดุอาฮฺ คือ”
“ลาอิลาหะอิลลัลลอฮุ วะฮฺดะฮู ลาชะรีก้าละฮู ละฮุลมุลกุ วะละฮุลฮำดุ ยูฮฺยี ว่ายุมีตุ วะฮุ ว่าอะลากุลลี่ชัยอินก่อดีร”
“ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮฺองค์เดียว ไม่มีผู้ใดเป็นภาคีกับพระองค์ อำนาจและการสรรเสริญเป็นของพระองค์ พระองค์ทรงให้ชีวิตและทรงให้สิ้นชีวิตและพระองค์ทรงเดชานุภาพเหนือทุกสิ่ง”
อารอฟาต คือ นามของสถานที่หนึ่งที่ตั้งอยู่ในทิศตะวันออกเฉียงใต้ของมักกะห์ ห่างจากมัสยิดอัลฮะรอม 17 กม. โดยมีพื้นที่ทั้งหมด 17.95 ตารางกิโลเมตร ตั้งอยู่ระหว่างเมืองฎออิฟ และนครมักกะห์
บรรดาผู้ไปแสวงบุญที่นครมักกะห์ เมื่อถึงวันที่ 9 ของเดือนซุลฮิจญะฮ์ ก็จะรวมตัวกันอยู่ในทุ่งอะรอฟะห์ ตั้งแต่ตอนบ่ายจนตะวันตกดิน บางรายงานได้มีบันทึกว่า:
ท่านศาสดาอาดัม (อ) และท่านหญิงฮาวา (อ) ก็ได้พบกันเป็นครั้งแรกบนพื้นพิภพนี้ก็พบกันในสถานที่แห่งนี้ ด้วยเหตุนี้เอง สถานทีแห่งนี้จึงถูกเรียกว่า “อาราฟาต” และวันที่ 9 เดือนซุลฮิจญะฮ์ถูกเรียกว่า “อะรอฟะห์”
อะรอฟะห์ คือวันอีดที่ยิ่งใหญ่วันหนึ่งสำหรับมุสลิม ถึงแม้ว่าจะไม่ถูกขนามนามว่าเป็นวันอีดก็ตาม เนื่องจากว่าในวันอะรอฟะห์เป็นวันซึ่งพระองค์อัลลอฮ์ (ซ.บ) ได้ทรงเชิญชวนปวงบ่าวของพระองค์ให้เข้าสู่การเคารพภักดีพระองค์ พระองค์ได้ทรงเปิดประตูแห่งการปฏิบัติคุณงามความดีให้กับปวงบ่าวของพระองค์ในวันดังกล่าว และเป็นวันซึ่งบรรดาชัยฏอนมารร้ายต่างกรีดร้องด้วยความโหยหวล เนื่องจากความโกรธ และความต่ำต้อยที่พวกมันได้รับในวันนี้
การอามั้ล (การปฏิบัติภารกิจเพื่อพระองค์อัลลอฮ์) ที่ประเสริฐที่สุดในวันอะรอฟะห์ คือการดุอาอ์ วิวอน ขอลุแก่โทษ และแสวงหาความใกล้ชิดยังพระองค์อัลลอฮ์ (ซ.บ) ซึ่งเป็นการดุอาอ์ เป็นการวิงวอน ขออภัยโทษในความผิด ที่อยู่ในช่วงเวลาพิเศษ เป็นโอกาสพิเศษ และสำหรับบางคนก็ได้ปรากฏกายในสถานที่พิเศษอีกด้วย นั่นคือการได้อยู่ดุอาอ์ วิงวอน ต่อพระองค์อัลลอฮ์ในทุ่งอารอฟาตนั่นเอง
ในวันอะรอฟะห์ มีบทดุอาอ์มากมายที่สมควรอ่าน เพื่อแสวงหาความใกล้ชิดต่อพระองค์อัลลอฮ์ (ซ.บ) เฉกเช่นเดียวกันวันสำคัญอื่นๆ ที่เป็นเวลาพิเศษ วันพิเศษในการดุอาอ์ต่อพระองค์ อาธิเช่น วันต่างๆ ในเดือนรอมฎอนอันทรงเกียนติ บางวันในเดือนรอญับ และเดือนชะอ์บาน หรือในค่ำคืนต่างๆ อาธิเช่น ค่ำคืนศุกร์ ค่ำคืนแห่งกัดร์ ซึ่งเป็นวันเวลาที่พิเศษในการดุอาอ์วิงวอนต่อพระองค์อัลลอฮ์ (ซ.บ) ทั้งสิ้น
การวิงวอนขอสิ่งประสงค์ต่างๆ ของมนุษย์ที่มียังพระองค์ผู้ทรงยิ่งใหญ่ พระผู้ทรงประทานให้แก่บ่าวผู้ต่ำต้อย คือรากฐานแห่งการเชื่อมโยงมนุษย์กับพระผู้ทรงสร้างชั้นฟ้าและแผ่นดิน พระผู้ซึ่งการดำรงอยู่ของพระองค์เป็นสิ่งนิรันดร
ดังนั้น ตามหลักความเป็นจริงข้างต้น เราจึงไม่สามารถที่จะกล่าวว่า การอิบาดัต การดุอาอ์ การวิงวอนต่อพระองค์ผู้ทรงเกรียงไกรนั้น ถูกจำกัด และถูกเฉพาะอยู่ในวันใดวันหนึ่ง หรือสถานที่ใดสถานที่หนึ่งเท่านั้น เนื่อจากว่าพระผู้เป็นเจ้าที่เราเคารพภักดี และพระผู้เป็นเจ้าที่เราดุอาอ์ และวิงวอนนั้น ไม่มีสถานที่ และเวลาสำหรับพระองค์ พระองค์คือเจ้าของแห่งกาลเวลา และสถานที่ทั้งมวล เมื่อพระองค์ไม่ถูกเฉพาะสำหรับสถานที่และเวลาสำหรับพระองค์ การอิบาดัตต่อพระองค์ ก็จะต้องไม่ถูกเฉพาะสถานที่และเวลาเช่นเดียวกัน
ดุอาอ์ที่ควรอ่านขณะวุกูฟที่อะรอฟะห์
ที่มา: หนังสือ ฮัจญ์มับรูร อ. อรุณ บุญชม
