ละหมาดซุนนะห์ที่บ้าน ดีกว่าละหมาดที่มัสญิดนะ บทความโดย อมุรีด ทิมะเสน
ละหมาดซุนนะห์ที่บ้าน ดีกว่าละหมาดที่มัสญิดนะ!
บทความโดย : อ.มุรีด ทิมะเสน
ท่านรสูลุลลอฮฺ กล่าวว่า
فَإِنَّ أَفْضَلَ الصَّلاَةِ صَلاَةُ المَرْءِ فِي بَيْتِهِ إِلَّا المَكْتُوبَةَ
“แท้จริงการละหมาด (ซุนนะห์) ประเสริฐที่สุดสำหรับบุคคลหนึ่ง คือการละหมาด (ซุนนะห์) ภายในบ้านของเขา ยกเว้นการละหมาดฟัรฺฎู (โดยละหมาดที่มัสญิดถือว่าประเสริฐกว่า)”
[หะดีษเศาะหี้หฺ, บันทึกโดยบุคอรีย์ หะดีษที่ 731]
สิ่งที่ได้รับจากหะดีษ
สิ่งสำคัญหนึ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ คือ การละหมาดซุนนะห์ก่อนหลังละหมาดฟัรฺฎู (ซุนนะห์เราะวาติบ) หรือละหมาดซุนนะห์อื่นๆ ก็ตาม ข้างต้นเป็นสิ่งซึ่งศาสนากำชับใช้ให้กระทำอย่างยิ่งยวด เฉกเช่น การละหมาดซุนนะห์ก่อนละหมาดศุบหฺ ท่านนบีไม่เคยละทิ้งการละหมาดนั้นเลย แม้ว่าท่านนบีอยู่กับบ้าน หรือเดินทางไกลก็ตาม
ด้วยเหตุความสำคัญของละหมาดซุนนะห์นี้แล ท่านนบีมักจะทำให้เห็น และกล่าวสำทับว่าด้วยเรื่องการละหมาดซุนนะห์ โดยเฉพาะการละหมาดเราะวาติบ (ละหมาดซุนนะห์ก่อน หรือหลังละหมาดฟัรฺฎู) ลางวัจนะของท่านนบีระบุถึงขั้นที่ว่า บุคคลใดรักษาละหมาดซุนนะห์ก่อนหลังละหมาดฟัรฺฎู เขาจะได้บ้านหนึ่งหลังในสวรรค์เลยทีเดียว นี่เป็นการบ่งชี้ถึงความสำคัญของการละหมาดซุนนะห์เราะวาติบได้เป็นอย่างดี
ทีนี้รายละเอียดการละหมาดซุนนะห์เราะวาติบ มีข้อเจาะจงเฉพาะกิจลงลึกเข้าไปอีก กล่าวคือ ศาสนาส่งเสริมให้ละหมาดซุนนะห์ที่บ้าน ถือว่าประเสริฐกว่าละหมาดที่มัสญิด จริงอยู่แม้ลางครั้งท่านนบีจะละหมาดเราะวาติบที่มัสญิดบ้าง นั่นทำให้รู้ว่าอนุญาตให้ละหมาดที่มัสญิดได้ แต่ทว่า การละหมาดซุนนะห์ (เราะวาติบ) นั้นส่งเสริมให้กระทำที่บ้านจะดีกว่า ประเสริฐกว่านั่นเอง
ท่านนบีวัจนะไว้ว่า การละหมาดซุนนะห์ที่บ้านของบุคคลหนึ่งถือว่าประเสริฐกว่า ยกเว้นละหมาดฟัรฺฎู (โดยละหมาดที่มัสญิดถือว่าประเสริฐกว่านั่นเอง) ฉะนั้นเราท่านทั้งหลาย ควรอย่างยิ่งยวดอันจะปฏิบัติตามแนวทางของท่านนบีอย่างเคร่งครัด เพราะการละหมาดซุนนะห์ต่างๆ นั้นจะช่วยทำให้บุคคลใดที่เคยทิ้งละหมาดฟัรฺฎูในอดีต ยามที่เขาเตาบะฮฺตัว การละหมาดซุนนะห์มากๆ จักช่วยทำให้การละหมาดฟัรฺฎูที่เคยพร่องในอดีตเกิดความสมบูรณ์ ณ วันแห่งการฟื้นคืนชีพ
ทำไมการละหมาดซุนนะห์ที่บ้านจึงประเสริฐกว่า?
ประการแรก เราทำละหมาดที่บ้านเราห่างไกลจากการตะกับบุรฺ (โอ้อวด) จากผู้คนทั้งหลาย เราละหมาดอย่างเรียบร้อย (คุชูอฺ) มีสมาธิอยู่กับการละหมาด เพราะเราไร้ซึ่งความโอ้อวดแต่ประการใดทั้งสิ้น
ประเด็นถัดมา บ้านของเราต่างจากกุบูรฺ (สุสาน) เพราะที่กุบูรฺนั้นไม่ถูกอนุญาตให้ละหมาดที่มีรุกูอฺ (โค้ง) และสุญูด (กราบ) นั่นเอง หากบ้านมุสลิมหลังใดไม่มีละหมาด แม้กระทั่งละหมาดซุนนะห์ภายในบ้าน บ้านหลังนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับกุบูรฺ
ประการต่อมา การละหมาดซุนนะห์ภายในบ้านยังสร้างจิตใจสำนึกให้แก่สมาชิกภายในบ้านให้รักการละหมาด รักษาเวลาละหมาด โปรดอย่าลืมว่า การสอนที่ดีที่สุด คือการสอนด้วยการลงมือปฏิบัตินั่นแล
ประการสุดท้าย แต่ละอิบาดะฮฺล้วนมีความสำคัญแต่ละอิบาดะฮฺนั้นๆ เรียกว่าอิบาดะฮฺหนึ่งล้วนมีความสำคัญ หรือมีความประเสริฐเฉพาะแต่ละอิบาดะฮฺนั้น นี่คือความสมบูรณ์ และยิ่งใหญ่ของคำสอนอิสลามอย่างหาที่เปรียบเปรยมิได้เลยทีเดียวเทียว คำสอนใดก็ช่างจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ ล้วนมีความประเสริฐอยู่ในตัวเองทั้งสิ้น หาใช่สิ่งเล็กๆ ในอิสลามจะดูด้อยไปกว่าสิ่งใหญ่ๆ เลยก็หาไม่
นี่หละ....อิสลาม คือความยิ่งใหญ่ และคือความสมบูรณ์อย่างแท้จริง
