อุลามาอ์ โดยมากให้ความเห็นว่า เอาเราะฮฺของหญิงต่อหญิงด้วยกัน
อุลามาอ์ โดยมากให้ความเห็นว่า เอาเราะฮฺของหญิงต่อหญิงด้วยกันเหมือนกับเอาเราะฮของชายต่อชายด้วยกัน คือ ระหว่างสะดือถึงหัวเข่า ส่วนนี้เป็นเอาเราะฮฺ ที่ต้องปกปิด ในขณะที่ส่วนอื่น ๆ อนุญาตให้เห็นได้ (หมายถึงถ้าเห็นก็ไม่ได้บาป) ยกเว้นกรณีที่มีฟิตนะฮ เช่น ทำให้เกิดอารมณ์ทางเพศ หรือชอบในสัดส่วนนั้นเกิดไป เหล่านี้ ก็ต้องปกปิดส่วนที่ล่อแหลมนั้นด้วย
ทัศนะที่สองคือ เอาเราะฮของหญิงต่อหญิงด้วยกัน คือเอาเราะฮฺของเธอต่อมะฮรอมของเธอ (เช่น ต่อพ่อ พี่ชาย น้า) นั่นหมายถึงส่วนที่เปิดเผยโดยไม่ได้น่าเกลียด เช่น ผม ศีรษะ คอ แขน เท้า เป็นต้น ซึ่งอันนี้ เป็นทัศนะที่ปลอดภัยกว่า เพราะไม่เอื้อต่อฟิตนะฮ
เชค อิบนุอุษัยมีน ได้ระบุในประเด็นนี้ว่า
“เอาเราะฮของหญิงกับหญิงด้วยกันคือระหว่างสะดือถึงหัวเข่า แต่ไม่ได้หมายความว่า จะเปิดเผยส่วนอื่นล่อนจ้อน ไม่มีใครในบรรดาผู้รู้กล่าวเช่นนี้ เพียงแต่พวกเขาหมายถึง นางใส่เสื้อผ้าที่เรียบร้อยปกติ แต่หากเผลอให้เห็นในส่วนที่ไม่ใช่สะดือถึงหัวเข่า (เช่นกรณีให้นมลูก –ผู้แปล) นางก็ไม่ได้บาปอะไร”
ส่วนเอาเราะฮฺของหญิงมุสลิมต่อหญิงที่ไม่ใช่มุสลิม (กาฟิร)
มี ๒ ทัศนะ คือ
๑. ต้องปกปิดเหมือนนางกับเพศตรงข้าม
๒. ทัศนะที่ชัดกว่า คือ เหมือนกรณีของมุสลิมะฮต่อมุสลิมะฮด้วยกัน มีหลักฐานว่า หญิงชาวยิวมาหาภรรยาท่านนบีแต่ไม่มีรายงานว่าบรรดาภรรยาท่านนบี ใส่ฮิญาบหรือปิดหน้าแต่อย่างใด
แต่ หากพบว่าคนดังกล่าวเป็นคนพูดมาก ไม่ปกปิดรายละเอียดของสตรีอื่น เช่น ชอบนำข้อมูลสัดส่วนของเพื่อนผู้หญิงของตนไปเล่าต่อ เช่นนี้ การปิดให้เรียบร้อยจะปลอดภัยกว่า
พี่น้องท่านหนึ่งกล่าวเสริมว่า ‘สิ่งที่มุสลีมะห์ โดยเฉพาะเด็กหอหรือคนที่อยู่ห้องรวมกันหลายๆคนต้องระวังก็คือ การใส่ผ้าขนหนูหรือชุดนอนที่สั้นเหนือเข่า เป็นสิ่งที่มุสลีมะห์ไม่น้อยมักจะละเลย’
ฝากรักษาหลักการอีก ๑ ประเด็น.
Ana Sheefaa
