หะดีษ นายจ้างไม่จ่ายค่าจ้าง อิสลามห้ามอ้อยอิ่งเด็ดขาด
ท่านรสูลุลลอฮฺ กล่าวว่า
قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: ثَلاَثَةٌ أَنَا خَصْمُهُمْ يَوْمَ القِيَامَةِ وذكر منهُمْ :وَرَجُلٌ اسْتَأْجَرَ أَجِيرًا فَاسْتَوْفَى مِنْهُ وَلَمْ يُعْطِهِ أَجْرَهُ "
ความว่า: “พระองค์อัลลอฮฺทรงตรัสว่า สามบุคคลซึ่งฉันจะเป็นคู่กรณีกับพวกเขาในวันแห่งการฟื้นคืนชีพ (หนึ่งในนั้นคือ) บุคคลหนึ่งจ้างลูกจ้าง แล้วเขา (ลูกจ้าง) ก็ทำงานตามสัญญา ทว่าเขา (นายจ้าง) ไม่ให้ค่าตอบแทนแก่ลูกจ้างผู้นั้นเลย” [หะดีษ นายจ้างไม่จ่ายค่าจ้าง : หะดีษเศาะหี้หฺ, บันทึกโดยมุสลิม หะดีษที่ 2270]
สิ่งที่ได้รับจากหะดีษ
ในอิสลามเราสอนเรื่อง การทำตามสัญญาไว้อย่างเข้มงวดมาก อะมานะฮฺ (การรับผิดชอบ) ในเรื่องสัญญาถือเป็นสัจจะในหมู่ผู้ศรัทธาอย่างไม่ต้องสงสัย ที่สำคัญคำว่า "สัจจะ“ นั้นผู้ศรัทธาถือเป็นคุณลักษณะอันโดดเด่นที่สุดในตัวผู้ศรัทธาก็มิผิด
สัจจะวาจาต้องมีในหมู่ผู้ศรัทธาเท่านั้น เมื่อตกลงกันแล้วว่าจะว่าจ้างให้กระทำสิ่งหนึ่ง โดยกำหนดว่าจะให้ค่าจ้างเท่านั้นเท่านี้หลังทำงานสำเร็จ ครั้นเสร็จงานแล้ว ผู้จ้างจำเป็นจะต้องจ่ายค่าจ้างที่ตกลงกันไว้ให้แก่ลูกจ้างทันที ไม่อนุญาตให้อ้อยอิ่งแต่อย่างใดทั้งสิ้น
ในเบื้องแรก ปฏิบัติไปตามข้อตกลงที่ได้เจรจากันไว้ ถือว่าปฏิบัติไปตามอะมานะฮฺ (การไว้วางใจ) ซึ่งเป็นเรื่องใหญ่ในศาสนา ไม่ว่าเรื่องใดที่ตกลงกันไว้แล้ว จำเป็น (วาญิบ) จะต้องปฏิบัติข้อกำหนดนั้นในทันที
ประเด็นถัดมา ไม่อนุญาตให้อธรรมต่อผู้อื่น ว่าด้วยเขาทำงานหนึ่งๆ ให้แก่เรา เขาเหนื่อย เขาทุ่มเทในงานนั้น เพียงเพื่อทำให้เป้าหมายของเราสำเร็จ ครั้นทำงานสำเร็จ ทว่าเราอธรรมต่อเขา โดยไม่จ่ายค่าจ้าง หรือค่าแรงที่เขาจำเป็นต้องได้รับนั้น ถือเป็นความผิดอุกฉกรรจ์ กระทั่งว่า เขาผู้นั้นที่อธรรมต่อลูกจ้างเป็นศัตรูกับอัลลอฮฺในวันแห่งการฟื้นคืนชีพเลยทีเดียว
พึงทราบเถิดว่า การอธรรมต่อผู้อื่น โดยเฉพาะต่อลูกจ้างที่เราจ้างเขามาทำภาระกิจให้เรานั้น ต้องระมัดระวังให้มากๆ เพราะนั่นคือการอธรรมที่ร้ายที่สุด เขาปรารถนาค่าจ้างไปใช้จ่ายความจำเป็นส่วนตัว และครอบครัวของเขา แต่เรากลับไปโกงเขา ไปอธรรมต่อเขา ความเสียใจ ความเดือดร้อนย่อมประสบกับเขาอย่างที่สุด
ด้วยเหตุนี้ พระองค์อัลลอฮฺถึงกับศัตรูกับเขาในวันแห่งการตอบแทน คงไม่ต้องบอกอะไรมากหรอกว่า เมื่อเราเป็นศัตรูกับพระองค์อัลลอฮฺ เราจะต้องประสบกับความบรรลัยจักรอะไร ณ วันแห่งการตอบแทนนั้น
บทความโดย : อ.มุรีด ทิมะเสน
